پا را به اندازه گلیم خود دراز کن

گویند: روزی شاه عباس از راهی می گذشت. درویشی را دید که روی گلیم خود خوابیده و چنان خود را جمع کرده که به اندازه گلیم خود درآمده است. شاه دستور داد یک مشت سکه به درویش دادند. درویش شرح ماجرا را برای دوستان خود گفت. در میان آن جمع درویشی بود، به فکر افتاد که او هم از انعام شاه نصیبی ببرد. به این امید سر راه شاه پوست تخت خود را پهن کرد و به انتظار بازگشت شاه نشست. وقتی که موکب شاه از دور پیدا شد، روی پوست خوابید و برای اینکه نظر شاه را جلب کندهر یک از دست ها و پاهای خود را به طرفی دراز کرد. به طوری که نصف بدنش روی زمین بود. در این حال شاه به او رسید او را دید فرمان داد تا آن قسمت از دست و پای درویش را که از گلیم بیرون مانده بود قطع کنند.یکی از محارم شاه از او سوال کرد: ” شما در رفتن درویشی را در این مکان خفته دیدید سیاست فرمودید؟ چه سری در این کار هست؟” شاه فرمود: ” درویش اول پای خود را به اندازه گلیم خود دراز کرده بود، اما درویش دوم پایش را از گلیمش بیشتر دراز کرده بود.”

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: